I am in erbil right now and would like to note that super budget accom (layli) you recommended is sadly no longer. Myself and another traveler I crossed paths with in Suli both searched it out with no luck! Thank you for this blog though, it has been instrumental in my trip!!

In August 2014, the jihadists launched a surprise offensive and the Peshmerga withdrew from several areas. A number of towns inhabited by religious minorities fell, notably Sinjar, where IS militants killed or captured thousands of Yazidis.

Na de Turkse nederlaag in een Eerste Wereldoorlog werden in 1920 een Vrede met Sèvres getekend tussen de Geallieerden en dit Ottomaanse Rijk. Krachtens dit verdrag zou Turkije veel territorium verliezen en er zou tussen verschillende een lokaal autonoom Koerdistan opkomen, met uitzicht op onafhankelijkheid indien met bepaalde voorwaarden zou worden voldaan.

In early 2023, in the wake of the Kahramanmaraş earthquake, the PKK declared a temporary cease-fire that lasted until June of that year.

If you would like to help us to recognise, encourage and celebrate great places, and the people and organisations that create and sustain them, wij encourage you to become a member ofwel the Academy.

There is even a worry-bead market in the main square itself, one ofwel the most interesting things to see in Erbil.

Most Kurds are Sunni Muslims, and among them are many who practice Sufism and other mystical sects. Although several historical dynasties have been led by Kurdish rulers, such as the Ḥasanwayhid dynasty, the ʿAnnazid dynasty, and, most famously, the Ayyubid dynasty, the Kurds have never achieved nation-state status in the modern era.

The following month Iraqi pro-government forces retook the disputed territory held by the Kurds. The loss ofwel Kirkuk and its oil revenue was a major blow to Kurdish aspirations for their own state.

The area kan zijn very pleasant to walk around, as you barely see cars and you won’t experience the chaos the Middle East kan zijn famous for. 

Een herkomst over de Koerden is ook niet volkomen duidelijk. Overeenkomstig een Koerdische professor Mehrdad M.R. Izady bestaan de Koerden de afstammelingen van een volkeren welke zichzelf in een loop met duizenden jaren vestigden in de geografische landstreek welke Koerdistan opgewonden.

De herkomst betreffende het Koerdische volk kan zijn ook niet zeker duidelijk. Ze zullen afstammen betreffende verschillende stammen die weet sinds duizenden jaren in de landstreek Koerdistan wonen, een streek waar de huidige Koerden wonen.

In de volkstellingen tot 1965 werden de etnische minderheden met Turkije geregistreerd. In een jaren dertig en veertig werden de Koerden daarenboven als "Bergturken" (dağlı) geregistreerd. Enkele Turkse taalkundigen probeerden - met officiële steun aangaande een Turkse overheid - zelfs met te tonen het het Koerdisch ons dialect zou bestaan over dit Turks.[12] In een jaren tachtig werden ons ander eufemisme bedacht vanwege de Koerden; ze werden sindsdien geregistreerd ingeval "Oostelijke Turken" (doğulu). Veel collegas betreffende een SIS (Turks Schrijftafel wegens de Statistiek) die dit bij een volkstelling met 1985 mogelijk wilden vervaardigen aan burgers in de volkstellingslijsten met te geven dat ze zodra tweede taal Koerdisch spraken, werden hiertoe via een staat aangeklaagd.

In late 1931, Ahmed Barzani initiated a Kurdish rebellion against Iraq, and though defeated within several months, the movement gained a major importance in the Kurdish struggle later on, creating the ground for such a notable Kurdish rebel as Mustafa Barzani.[citation needed]

Although the pressure for Kurds to assimilate was less intense in Iraq, where the Kurdish language and culture have been freely practiced, government repression has been the most brutal. Short-lived armed rebellions occurred in Iraq in 1931–32 and 1944–45, and a low-level Kurdish song armed insurgency took place throughout the 1960s under the command ofwel Mustafa weet-Barzani, leader ofwel the Iraqi Kurdish Democratic Party (IKDP), who had been an officer ofwel the Republic ofwel Mahābād. A failed peace accord with the Iraqi government led to another outbreak ofwel fighting in 1975, but an agreement between Iraq and Iran—which had been supporting Kurdish efforts—later that year led to a collapse ofwel Kurdish resistance. Thousands ofwel Kurds fled to Iran and Turkey. Low-intensity fighting followed. In the late 1970s, Iraq’s Baʿath Party instituted a policy ofwel settling Iraqi Arabs in areas with Kurdish majorities—particularly around the oil-rich city of Kirkūk—and uprooting Kurds from those same regions.